Zo jammer, wel een cursus gedaan, maar toch niet kunnen of durven spreken. We zien het zo vaak. Hoe komt dat nou? En hoe kun jij daarbij helpen?

Ook afgelopen week hoorde ik telkens hetzelfde verhaal. Ik had 30 intakegesprekken met medewerkers van Knab. Zij willen allemaal een training Nederlands volgen. Voor sommigen van hen is de taal helemaal nieuw. Maar velen hebben al ooit ergens een cursus gedaan. En toch spreken ze de taal niet. En eigenlijk heeft iedereen dezelfde reden: ze krijgen niet de gelegenheid om te oefenen! Want wij Nederlanders switchen naar het Engels, zodra we een buitenlands accent horen.

• Welk gevoel geeft dat aan degene die zijn Nederlands wil oefenen?
• mijn Nederlands is niet goed genoeg
• ik spreek te langzaam
• mijn accent is te sterk
• mensen begrijpen mij niet
• mensen hebben geen zin om te wachten tot ik mijn zin heb geformuleerd

Niet heel fijn, en je moet van goeden huize komen om dan toch te volharden in het oefenen van je Nederlands.

Wat kun jij nu doen om te helpen?

• geef de ander een complement voor het feit dat hij de moeite neemt om jouw taal te leren
• vraag de ander in welke taal hij het gesprek wil voeren
• heb geduld, en begrijp dat het de ander iets meer tijd kost om een zin te formuleren
• spreek zelf iets langzamer, en articuleer duidelijk (kweenie, tulek, etc. is moeilijk te verstaan)
• kies je woorden bewust, en gebruik niet te moeilijke woorden
• en last but not least: probeer je in te leven in de ander. Hoe zou jij je voelen als je in de schoenen van je gesprekspartner stond?

Wat is jouw gouden tip?